پروانه نجاتی

پروانه نجاتي

دشت تا خيمه زد آهنگ خروشيدن را

چاه هم تجربه كرد آتش جوشيدن را

دست خورشيد در آفاق رسالت چرخيد

چنگ زد گيسوي ترديد پريشيدن را

و بيابان چه تبي داشت از انبوه سكوت

تا مبارك كند اين آينه پوشيدن را

عشق ابلاغ شد و حلقه مستان گُل كرد

تازه كرد آن خُم نو، چشمه نوشيدن را

پر شد آغوش غدير از دم <<بخٍّ بخٍّ>>

تا بكوبد هيجانات نيوشيدن را

عطر <<من كنتُ...>> و غوغاي <<علي مولاه>>

قافله قافله راند اين همه كوشيدن را