شعر فارسی و مازندرانی(تبری)

خوشا دردی که درمانش حسین (ع) استخوشا آن سر که سامانش حسین (ع) استدل هرکس سری دار ز سوداخوشا عهدی که پیمانش حسین (ع) استهزاران در بروی خلق بازستخوشا آن در که دربانش حسین (ع)استزمین نه، آسمان هم گریه داردخوشا چشمی که بارانش حسین (ع) استنشسته کربلا بر سفره ی عشقزراه دور مهمانش حسین (ع) استچه می گوید به نجوا زینب اش را ؟سرِ پرخون بدامانش، حسین (ع) استهدف وصل است بی آبی بهانه استسرم را نقش سلطانش حسین (ع) استبداهه#کدخدا_نظرنژاد,خوشا دردی که درمانش تو باشی,خوشا دردی که درمانش تو باشی mp3,خوشا دردی که درمانش حسین است,خوشا دردی که درمانش تو باشی عراقی,خوشا دردی که درمانی ندارد,خوشا دردی که درمانش تو,خوشا دردی که درمانش تو باش,خوشا دردی که درمونش تو باشی,خوشا دردی که درمانش تو باشی گنجور,خوشا دردی که پایانش تو باشی ...ادامه مطلب