شعر فارسی و مازندرانی(تبری)

متن مرتبط با «حسین منزوی شعر نو» در سایت شعر فارسی و مازندرانی(تبری) نوشته شده است

شعر فارسی و مازندرانی(تبری)

  • چله شو رها این خِنه رِ از غم هاکانم           قَجر قوری رِ چایی دَم هاکانم تَش هاکانم هیمه چِچ کِل بَواشه     سیا کتری اُو رِ زَمزم  هاکانم بخونم کتولی ، نجما ، امیری         تِه جیگر خالی از ماتم هاکانم تِه زخما ر دَوندم ناسورِ زخم          ضِمات بَیرم سیا مَلهم هاکانم بَخوندم چِلچِلا واری تینا, ...ادامه مطلب

  • حسین منزوی

  • سفر به خير گل من که می روی با باد زديد می روی اما نمی روی از ياد کدام دشت و دمن ؟با کدام باغ وچمن ؟ کجا ست مقصدت ای گل ؟کجا ست مقصد باد؟ مباد بيم خزانت که هر کجا گذری هزارباغ به شکرانه تو خواهد زاد خزان عمر مرا داشت در نظر دستی که بر بهارتو نقش گل و شکوفه نهاد تمام خلوت خود را اگر نباشی تو به ياد سرخ ترين لحظه تو خواهم داد تو هم به ياد من او را ببوس اگر گذرت به مرغ خسته پر دلشکسته ای افتاد غم چه می شود از دل بران که هر دو عنان سپرده ايم به تقدير هر چه بادا باد بيايم از پی تو گردباد اگر نبرد مرا به همره خود سوی نا کجا آباد . حسين منزوي,حسین منزوی,حسین منزوی اشعار,حسین منزوی غزل,حسین منزوی پلنگ,حسین منزوی عشق,حسین منزوی پاییز,حسین منزوی عاشقانه,حسین منزوی دانلود,حسین منزوی شعر نو,حسین منزوی pdf ...ادامه مطلب

  • خوشا دردی که درمانش حسین است

  • خوشا دردی که درمانش حسین (ع) استخوشا آن سر که سامانش حسین (ع) استدل هرکس سری دار ز سوداخوشا عهدی که پیمانش حسین (ع) استهزاران در بروی خلق بازستخوشا آن در که دربانش حسین (ع)استزمین نه، آسمان هم گریه داردخوشا چشمی که بارانش حسین (ع) استنشسته کربلا بر سفره ی عشقزراه دور مهمانش حسین (ع) استچه می گوید به نجوا زینب اش را ؟سرِ پرخون بدامانش، حسین (ع) استهدف وصل است بی آبی بهانه استسرم را نقش سلطانش حسین (ع) استبداهه#کدخدا_نظرنژاد,خوشا دردی که درمانش تو باشی,خوشا دردی که درمانش تو باشی mp3,خوشا دردی که درمانش حسین است,خوشا دردی که درمانش تو باشی عراقی,خوشا دردی که درمانی ندارد,خوشا دردی که درمانش تو,خوشا دردی که درمانش تو باش,خوشا دردی که درمونش تو باشی,خوشا دردی که درمانش تو باشی گنجور,خوشا دردی که پایانش تو باشی ...ادامه مطلب

  • نوروز

  • نوروز نوروز سیزده بهیه ته نمویی خشکه , چرده بهیه ته نمویی دیگه وعده نده فردا صواحی افتاب , زرده بهیه ته نمویی شعر :نظرنژاد- کدخدا برگردان به پارسی : اول نوروز سیزده شد تو نیامدی چوب خشک جوانه زد تو نیامدی دیگه به من وعده ی فردا اول صبح نده آفتاب به وسط آسمان آمد تو نیامدی #نظرنژاد_کدخدا برای خواندن شعرهای مازندرانی به کانال زیر مراجعه کنید https://telegram.me/joinchat/AZDXsDwAOczLyC2O2Gam6w ,نوروز,نوروز تی وی,نوروز 96,نوروز ۱۳۹۶,نوروزبل,نوروززاده,نوروز نیوز,نوروز 72,نوروزنامه,نوروز تی وی فارسی ...ادامه مطلب

  • جدیدترین مطالب منتشر شده

    گزیده مطالب

    تبلیغات

    برچسب ها